W dzisiejszej poczcie  znalazłam maila odnośnie postu z 2008 roku który zamieściłam na starym blogu. Chodziło o zakup przez mojego męża napędu do paralotni bez porozumienia ze mną. Przeczytałam archiwalny post i komentarze do niego . Wyszłam tam na zrzędliwą , głupią , beznadziejną babę , która nie pozwala mężowi spełniać swoich marzeń ,która jest infantylna i mściwa.  Szczerze - to ta notatka wywołała u mnie teraz uśmiech co prawda  przez zęby ale uśmiech -oczywiście z samej siebie . Odnośnie hobby mojego męża to dokupił sobie za jakiś czas (również bez mojej zgody ) nowe skrzydło . Oczywiście też mnie to ruszyło co prawda mniej niż pierwszy zakup ale stwierdziłam że widocznie stać go , nawet nie wnikałam skąd miał kasę -bo po co się denerwować . Oczywiście wyszło że wziął sobie kredyt, który teraz spłaca. Wiem że nigdy by nie odłożył na to pieniędzy, bo jakby nazbierał to już by za te pieniądze nie kupił albo by mu starczyło na jakiś staroć a tak ma i już . Tylko że ja  ostatnio nie cierpię kredytów chociaż całe nasze życie oparte jest na kredytach ale cóż  nie da się po prostu z naszych pensji odłożyć na tyle żeby kupić coś "grubszego". Także mój mąż spełnia swoje marzenia  (nie tylko paralotniarskie) stawiając mnie przed faktem dokonanym . Ma prawo , zarabia , jest wypłacalny, ja z tego powodu nie odczuwam większych braków to niech ma jakąś radość ,życie jest za krótkie i trzeba z niego korzystać jeśli tylko można . Tylko że od czasu do czasu musi być ktoś kto będzie miał nad tym wszystkim jakąś kontrolę i tą osobą jestem ostatnim czasem ja-  ten żandarm co się stawia i buntuje i mówi zdecydowanie NIE .